This body would be translated into the appropriate locale.

Ιστός
Μουσικές και σαματάς
ξεφυλλίσματα
Τα Meta

 m monitor

Kinja, the weblog guide

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

βροχη

Πέμπτη, Ιουνίου 30, 2005
με ακρίβεια στις: 6/30/2005 02:57:00 μ.μ.

Είχε ένα περίεργο ήλιο σήμερα που μου ΄καιγε τα μάτια, εγώ ευχόμουν για μια βροχή, μία μπορίτσα, όχι δυνατή, να... σαν και αυτή που έχω μέσα μου, ίσα ίσα να με κρατάει σιωπηλό... μιά βροχή να μου θυμίζει το Μάντσεστερ, τότε που είμουν μακρυά και με ποθούσες, μιά βροχή να σβήσει απο μέσα μου αυτά που νιώθω, να ξεπλύνει την λύπη μου, να με καθαρίσει, να με αγιάσει... μα πιότερο ευχήθηκα για σένα, να 'χεις πρίμο στο κατάρτι άνεμο κάθε φορά φεύγεις απο κοντά μου...

και κάθε φορά που το ακούω μου κολλά ο στίχος από Moby:

...if I could kiss you now, I'd kiss you now again and again...


έγραψε το τέλσον στις 6/30/2005 02:57:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 5 Σχόλια

Κατηγορίες

Τετάρτη, Ιουνίου 29, 2005
με ακρίβεια στις: 6/29/2005 10:07:00 μ.μ.

Απόψε κατακρίνω εκείνους που είναι εθισμένοι στην ταχύτητα και συνεχίζουν να κινούνται άσκοπα και χωρίς στόχο από ένα σημείο που τίποτα δε συμβαίνει προς ένα άλλο σημείο που τίποτα δε μπορεί να συμβεί επικαλούμενοι τον πυρετό της σύγχρονης ζωής.

Πρόσεχε γιατί βγήκα έξω, βολτα, στην παραλία, μ' ένα μου όνειρο...
Επιστρέφω σπίτι...μασώ ζουμερή νύχτα και φτύνω άστρα...


έγραψε το τέλσον στις 6/29/2005 10:07:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 1 Σχόλια

Vulnerant omnes, Ultima necat

Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2005
με ακρίβεια στις: 6/27/2005 10:03:00 μ.μ.

Το παρακάτω γράφτηκε στην Δονούσα περίπου 3 χρόνια πρίν μαζί με τον φίλο μου τον Τζίμη που έχω να δώ από τότε. Δε ξέρω πώς μου ήρθε στο μυαλό και ζάλισα και την Αρετή στο τηλέφωνο... νόμισα πως το είχα γράψει κάπου... το γράφω τώρα... να με συγχωρείς...

Μιά στιγμή, κάποια στιγμή λέω, θα φανεί το λιμάνι της Νάξου και για μας τους Ανάξιους.
Δε λέω, θα έρθει η στιγμή που καταπλέοντας τον Δούναβη θα φανούν τα φώτα της Πράγας και για μας τους Άπραγους.
Θα συναντήσουμε τη Δονούσα, εμείς οι Αδόνητοι,
την Πάρο, εμείς οι Άπαρτοι,
την Κάρπαθο, οι Απαθείς και Άκαρποι,
την Πάτρα, οι Απατρίδες.

Λέω θα έρθει η στιγμή που όλοι θα συναντήσουν τη χώρα που θα έχει εκείνο που τους λείπει.
Όλοι θα βρούμε τη γραμμή που στρογγυλεύει και τον κύκλο τους κλείνει, την ευλογιά που χαρίζει το αντίθετο.

Κάποια στιγμή όλοι θα βρούνε την βολή... και αυτή θα βρεί τον στόχο

Vulnerant omnes, Ultima necat
(όλες πληγώνουν, η τελευταία σκοτώνει)


έγραψε το τέλσον στις 6/27/2005 10:03:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 7 Σχόλια

σύνδρομο


με ακρίβεια στις: 6/27/2005 03:37:00 μ.μ.

Πάντα έλεγα πως θα μείνω παιδί... θυμάσαι κοπέλα με τα υπέροχα χείλη; Σου το είχα πεί εκείνο το απόγευμα κάπου στο Μοναστηράκι, εκείνο το υπέροχο απόγευμα που έγινε σούρουπο και μετά βράδυ και ακόμα μου μιλούσες με πλατιά χαμόγελα

...όχι όπως τώρα...σηκώνω τα χέρια μου ψηλά, αυτά που πολλές φορές δεν σ' άγγιξαν,τώρα κλείνω και τα μάτια που λίγες φορές σε χόρτασαν...

..δεν άντεξα. Έσπασα. Και την έκανα... Ελεύθερος. Κάποιοι πέθαναν κραυγάζοντας το. Άλλες εποχές... Δεν άντεξα... Και γύρισα... Όμως το Μετά δεν ήταν ποτέ σαν το Πριν...

..ξέχασα να ζώ την μοναδικότητα της κάθε στιγμής, την ολοκλήρωση του να υπάρχω στο εδώ και τώρα, το πλέον πιο σημαντικό στίγμα της παιδικότητας,

...πρέπει να κλαίω κρυφά στις γωνιες, όπως κάθε αγορι...
...μα στήθος ζητώ να κρυφτώ, όπως κάθε αγόρι...

θα πάω χαμένος και κρίμα... Δεν με θέλει ο περίγυρος...εμείς είμαστε πλασμένοι για να υποφέρουμε είναι όμως γλυκός ο πόνος όταν ξέρεις πως διαφέρεις απ' τους άλλους...

Το να μιλάμε και οι δυό Ελληνικά δεν αρκεί για να μιλάμε και οι δυό την ίδια γλώσσα.


έγραψε το τέλσον στις 6/27/2005 03:37:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 3 Σχόλια

Wishes


με ακρίβεια στις: 6/27/2005 03:34:00 μ.μ.

I wish I was a neutron bomb, for once I could go off.
I wish I was a sacrifice but somehow still lived on.
I wish I was a sentimental ornamnet you hung on
The christmas tree, I wish I was the star that went on top,
I wish I was the evidence
I wish I was the grounds for fifty million hands up raised and opened toward the sky.


I wish I was a sailor with someone who waited for me.
I wish I was as fortunate, as fortunate as me.
I wish I was a messenger, and all the news is good.
I wish I was the full moon shining off your camaro's hood.


I wish I was an alien, at home behind the sun,
I wish I was the souvenir you kept your house key on.
I wish I was the pedal break that you depended on.
I wish I was the verb to trust, and never let you down.


I wish I was the radio song, the one that you turned up,
I wish, I wish, I wish, I wish,
I guess it never stops.


έγραψε το τέλσον στις 6/27/2005 03:34:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 1 Σχόλια

these days

Κυριακή, Ιουνίου 26, 2005
με ακρίβεια στις: 6/26/2005 04:56:00 μ.μ.

...these days...


έγραψε το τέλσον στις 6/26/2005 04:56:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 3 Σχόλια

κλεφτάκος

Τετάρτη, Ιουνίου 22, 2005
με ακρίβεια στις: 6/22/2005 04:04:00 μ.μ.

Απόψε αισθανόμουν ότι έπρεπε να μιλήσω σε έναν άγνωστο, έκατσα να γράψω:

Βήμα πρώτο:
Κλείσε την τηλεόραση

Βήμα δεύτερο:
Γράψε Rainbow family of the living light στο Google και πάτησε την αναζήτηση...

Βήμα τρίτο:
Κάνε μιά βόλτα στην πόλη, μύρισε, άκου, δες, αισθάνσου, γεύσου, δες την ασχήμια που ζεις, κάνε το δίκό σου εσωτερικό ρεπορτάζ

Βήμα τέταρτο:
απάντησέ μου, δεν σου άρεσε παιδί να παίζεις;

Βήμα πέμπτο:
Πρέπει να είσαι όμορφος για να είσαι επιθυμητός;

Βήμα τελικό:
Κατέβασε το "My oh my" από τον David Gray, βάλτην να το ακούσει και δες τα μούτρα της μετά...

Μωρό μου,
κλείσε την τηλεόραση, δεν υπάρχει τίποτα για σένα εκεί...


έγραψε το τέλσον στις 6/22/2005 04:04:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 1 Σχόλια

γραμματόσημα

Τρίτη, Ιουνίου 21, 2005
με ακρίβεια στις: 6/21/2005 12:28:00 μ.μ.

Κατ' αρχήν να ρίξω μία χριστοπαναγία (δεν το κάνω, αλλά λέμε τώρα, φόρτωσα) γιατί έγραφα εδώ και 30 λεπτά ένα φανταστικό κείμενο και (το κέρατό μου) το έχασα από μια διακοπή ρεύματος... εδώ μονάδα 390ΜW κατασκευάσαμε και μιά διακοπούλα μας τσάκισε... προσπαθώ να το αναπλάσω... όσο καλύτερα μπορώ...

Μετά το κλασικό τριήμερο, (Αγιο Πνεύμα my arse) επέστρεψα στην δουλίτσα μου καί είπα σαν παιδί και εγώ να καθήσω να διαβάσω λίγο (λες και κάνω κάτι άλλο από το πρωί) τα ιστολόγια που έχω βρεί ή μου συστήσαν... είστε όλοι στα λίνκ μου, μην ανησυχειτε...

Δεν υπάρχει περίπτωση να καθήσω να ξεφυλλίσω και να μην κολλήσω σε κάτι που κάποιος το έγραψε με τα δικά μου λόγια (ή με τα ίδια λόγια που θα μπορούσα να έχω γράψει και γώ) μιλάμε σε σημείο που βλέπω την δική μου ζωή μέσα από παραστάσεις που έχουν ειπωθεί από στόματα που ποτέ δεν έχω ακούσει και ποτέ δεν έχω δεί... όπως πολύ σωστά αναφέρει και η Σκορπίνα το "πρόβλημα" είναι υπαρκτό και θα ενισχύεται κάθε φορά που κάποιος από εμάς θα γράφει μιά αηδία για την πάρτη του... Εγώ από την άλλη το υποστηρίζω, είμαι ο πρίγκιπας της άσκοπης γραφής, το είπαμε πρίν, μπορεί να μην με ξέρετε ακόμα αλλά θα με πάρετε χαμπάρι. Βλέπεις διδακτορικό στη μηχανολογία δεν κατάφερα ποτέ (μέχρι και σήμερα) να πάρω αλλά στην ξεφτίλα δίδομαι μαθήματα δωρεάν...

Προτίνω επίσης να κάνουμε αυτό που ανέφερα και κάπου αλλού, ένα flashblog (κατά του flashmob) να μαζευτούμε δηλαδή, να πάρουμε όλοι την πιό άβολη μας πόζα και να βγούμε από τα νερά μας... μετά μπορούμε να επιστρέψουμε πίσω απ' τις 19" οθόνες μας να επανακτήσουμε την αξιοπρέπεια που με τόσο κόπο κερδίσαμε μέσα από τις λέξεις μας μα χάσαμε εν ριπή οφθαλμού...και δεν τρέχει και τίποτα...

Επίσης, άσχετο, ήθελα να βρώ τον αστείο ανθρωπάκο που πρώτος έκανε την σύγκριση μεταξύ καρδιά και γραμματόσημου, μιλάω για εκείνο το μαλάκα που είπε πως για να κολλήσει κάποιος πρέπει πρώτα να τον φτυσεις...

φτου σε σένα ρε αλήτη...

Υ.Γ.: ... άσε τα χαζά και παίξε το παιχνίδι δίκαια...πως προσπαθείς να προχωρήσεις μπρόστά στο μέλλον σου όταν το παρελθόν σου είναι στο παρόν;


έγραψε το τέλσον στις 6/21/2005 12:28:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 1 Σχόλια

από την άλλη άκρη του Ατλαντικού

Παρασκευή, Ιουνίου 17, 2005
με ακρίβεια στις: 6/17/2005 02:21:00 μ.μ.

Μερικοί άνθρωποι με αποκαλούν τέλσον ή ακόμα και ζβόμπι (οι πολλοί παλιοί) αλλά το αληθινό μου όνομα είναι Σταύρος.

Έχω μια ψυχή με παλμό, γελαστά μάτια και μια περίεργη μυτούλα με δυό σκουλαρικάκια.

Νομίζω πως η μαγειρική ειναι μιά μορφή τέχνης, το ψήσιμο είναι επιστήμη αλλά το πλύσιμο των πιάτων είναι κόλαση.

Μ' αρέσει δηλώνω το προφανές, δεν είναι πάντα τόσο προφανές όσο νομίζουμε.

Καταβροχθίζω κείμενα, λατρεύω τους αγνώστους και το μυαλό μου περιπλανάται συχνά.

Δεν έχω αγαπημένο σπόρ, μ' αρέσει να κινούμαι γενικώς.

Είμαι ο Βασιλιάς της άσκοπης γραφής (... καλά καλά, ο πρίγκιπας)

Πάσχω από ένα σύνδρομο που δεν το έχουν ανακαλύψει ακόμα γιατί κανείς δεν με έχει εξετάσει και το ονομάζω mid-child.

Θέλω να μάθω να παίζω κλαρίνο, να χορεύω τανγκό και να φτιάχνω σούσι.

Μ' αρέσει να μαθαίνω. Ξέρω ότι σε γενικά πλαίσια δεν γνωρίζω και πολλα πράματα οπότε και ποτε δεν ντρέπομαι ούτε εκπλήσομαι όταν δεν έχω ιδέα για κάτι.

Η δημιουργικότητα δεν είναι εξαρτημένη από κανένα μηχάνημα, ξέχνα την τεχνολογία και σκέψου με το μυαλό σου.


έγραψε το τέλσον στις 6/17/2005 02:21:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 5 Σχόλια

...φτιάχτηκα...

Τρίτη, Ιουνίου 14, 2005
με ακρίβεια στις: 6/14/2005 07:47:00 μ.μ.

Μου έφτιαξες την μέρα... κλειδιά στο χέρι, τρέξε, βάλε παπούτσια, άνοιξε πόρτα, κλείσε-κλείδωσε πόρτα, κατέβα σκάλες, βγές στο δρόμο, τρέξε 2 παράλληλα στενά, μπές στο μαγαζί, "...καλημέρα κυρ Μιχάλη...", πλήρωσε, βγές από το μαγαζί, τρέξε πίσω τα 2 παράλληλα στενά, άνοιξε πόρτα, ανέβα 2 ορόφους, ξεκλείδωσε-άνοιξε πόρτα, βγάλε παπούτσια, (κλείσε πόρτα ρεεεε!), τρέξε στο νιπτήρα, πλύνε, βγάλε μπώλ....απόλαυσε...



έγραψε το τέλσον στις 6/14/2005 07:47:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 2 Σχόλια

despair, το κέρατo μου, despair

Παρασκευή, Ιουνίου 10, 2005
με ακρίβεια στις: 6/10/2005 01:37:00 μ.μ.

Μέχρι τώρα έχω γράψει τόσο πολλά (να μην πώ για αυτά που δεν έχω δημοσιεύσει... τα κέρατα), που είναι σχεδόν αρκετά να μην μας πούνε και τίποτα. Μικρές ασύνδετες ιστορίες χωρις (πάντοτε) οποιδήποτε νόημα ή περιεχόμενο, στα μάτια των ψαγμένων και των μελετητών της ανθρώπινης φύσης μπορεί να φανεί σαν κάποιο δύσκολο κωδικοποιημένο μήνυμα, μιά κραυγή απελπισίας που πρέπει οπωςδήποτε και ασυζητητί να λύσουν το αίνιγμα πριν τους κατασπαράξει η Σφίγγα. Στα μάτια των ανίδεων, των βαριεστημένων, των κουτών, θα φανεί σαν μικρές ασύνδετες ιστορίες χωρις (πάντοτε) οποιδήποτε νόημα ή περιεχόμενο.

Για να σας μπερδέψω περισσότερο αναφορικά παραθέτω ότι μιά από τις καλές μου πρίν από χρόνια, αφού τα σπάσαμε, το έριξε στο γκράφιτι φρόντισε να στολίσει την γκαραζόπορτα του πατρικού μου με μιά λέξη...despair σε γότθικους (φυσικά) χαρακτήρες.Η σχέση μας πέρασε από πολλές μπόρες και καταιγίδες, τσακωνόμασταν συνεχώς, χωρίς ποτέ όμως να έχουμε εκδηλώσει βίαια σημάδια. Απλά παρεξηγούμασταν εύκολα και σταματούσαμε να μιλούμε ο ένας στον άλλο για κάμποσο καιρό μέχρι που κάποιος απο τους δύο να λυγίσει και να τα ξαναβρούμε. Την τελευταία δέ φορά θυμάμαι, στάθηκα εγώ ο αδύναμος, την πήρα τηλέφωνο και τις μιλούσα για ώρες πριν συνειδητοποιήσω πως είχε κλείσει η γραμμή γιατί ήταν άδεια η μπαταρία του κινητού μου. Η Α. με θυμόταν συχνά όσο ήμουν στην Αγγλία και με παίρνει ακόμα και τώρα αναπάντητες στο τηλέφωνο για να την πάρω πίσω και να δεί πώς είμαι. Το παράξενο είναι, πως παρ' όλες τις υποσχέσεις μας, μαζί κάναμε συνεχώς σχέδια. Πιστεύω πως και οι δυό μας νιώσαμε εγκλεισμένοι σε ένα καβούκι στειρότητας, πράγμα που ποτέ όμως δεν το έχουμε παραδεχτεί μέχρι και σήμερα.

Η Α. είναι συνεχώς με κέφι κοπριά και δεν καταβάλει προσπάθειες να αλλάξει αυτά που πάνε στραβά στη ζωή της. Μάλλον έχει πειστεί ότι είναι αδύνατον να μεταβληθούν κάποιες καταστάσεις. Περίτρανο παράδειγμα η δουλειά της, πιθανόν και να μην ολοκληρώσει ποτέ αυτό που έχει στο μυαλό, και παρόλη την οικονομική φτώχεια της, προτιμά να επενδύει τα λίγα της λεφτά στα τσιγάρα γιατί καταφέρνει να χωρέσει μέσα τους την απελπισία και την δικιά της στεναχώρια..


Δευτερεύουσα Παράθεση:
απόγνωση η [apόγnosi] O33 : πολύ μεγάλη απελπισία: Έφτασε / είναι / βρίσκεται σε ~. Φώναζε με ~. (έκφρ.) φέρνω κπ. σε ~, τον απογοητεύω τελείως, όταν δε διαφαίνεται καμιά δυνατότητα βελτίωσης ή αλλαγής: Tο παιδί έφερε τους δασκάλους του σε ~. [λόγ. ελνστ. απόγνω(σις) -ση]



έγραψε το τέλσον στις 6/10/2005 01:37:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 0 Σχόλια
Είσαι ο και λέγεσαι...
Η Φωτό Μου
Όνομα:

ρωτάς... μαθαίνεις... στείλε ένα email στην τελική, δε στοιχίζει ιδιαίτερα

Πρόσφατα
Αρχείο