...le petit prince de l'obscurite...: Νοεμβρίου 2003...le petit prince de l'obscurite... by telson

χόμπι

Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2003
με ακρίβεια στις: 11/25/2003 12:18:00 π.μ.

Βρήκα ένα νέο χόμπυ, τις κυριακές καταπίνω χιλιόμετρα, αχόρταγα, σαλιγκάρι σε δρόμους μεγάλους σαν την αγάπη σου, χάθηκα, μα άφησέ με να βρώ τον δρόμο μου, μόνος μου, έτσι μοναχά μπορώ να κάνω τα πράγματα ακόμα πιο απλά απ' ότι μου δώθηκαν...τρέχω πιό γρήγορα και απο τον ήσκιο μου, σαν τον περίτρανο Λούκι Λούκ με την Ντόλυ του, δυνατότερος και απο τον Οβελίξ (με τον Αστερίξ του), με ελαφρά την καρδία πιό χαριτωμένος και απο τις κυρίες του Μίλο Μανάρα (και τους κυριους του EDIKA) ... καταπίνω χιλιόμετρα, χάνομαι...μονάχος, κρυμμένος πίσω απο βιβλία, κόμικ, όνειρα, κλειστά τα μάτια, ψευδαισθησεις, παχιά τσιγάρα, να πνίγομαι στα κρυστάλλινα δάκρυά σου, ν' αναζητώ αυτό που έχασα, τα δίνω όλα... σε μένα...ο μαλάκας...
...μια άκρη, στο περιθώριο, ξεθωριάζω, ανάμνηση, αερικό, σαν να μην υπήρξα ποτέ, φεύγω και απρόσμενα επιστρέφω... ιχνηλάτης στο δικό μου μονοπάτι, είμαι εδώ, δεν θα σε πάρω μαζί μου ούτε και αυτή τη φορα, δεν θα σου πω που πάω, τι κάνω, αν πεθαίνω ή αν ζώ, δεν είναι για σε οι δρόμοι μου, σ'ευχαριστω για όλα σου τα καλά, δεν θα μπορέσω να γίνω αντάξιός σου, ακόμα και αν ήθελα...

Μοναχά σαν τα χάσω όλα θα μπορέσω να ελευθερωθώ.
Δεν χώρισα ποτέ απο δίπλα σου, μπήκα μοναχά σε αθέατη γωνιά να σε δώ να γυρίζεις και το κεφάλι απο την άλλη πλευρα, να δείς κάτι άλλο απο την όψη σου που κοματιάζει κάθε μέρα εκείνος δίπλα σου...να δείς και να ανακαλυφθείς εσύ, νομίζω πως τα κατάφερα, όσο και αν σε πονάω...

... για όσο και αν αντέχεις ακόμα...

...δεν με ξέρεις, δε θα μπορούσες να ξέρεις τι είμαι, μην σε ξεγελά η μπάσταρδη όψη μου, είμαι πάντα μαύρος... και ελαφρύς κι είναι αυτό που με σώζει απο την κόλαση των αποκαλύψεών σου... για μένα οι μέρες μου έιναι αμέτρητες...γαμώ το...

έγραψε το τέλσον στις 11/25/2003 12:18:00 π.μ.

| Δημοσίευση | 0 Σχόλια

χαλαρά

Δευτέρα, Νοεμβρίου 03, 2003
με ακρίβεια στις: 11/03/2003 11:23:00 μ.μ.

Χιλιάδες φορές σε έχω δεί γυμνό στο σώμα και την ψυχή σου, δίχως μάσκα, ποτέ μου δεν τις συμπάθησα, δίχως ταυτότητα, ποτέ μου δεν την έψαξα, γυμνό σαν νεογέννητο βρέφος. Έχεις γκρινιλαξει, έχεις παραπονεθεί, έχεις κλάψει μπροστά μου, κι άς πάνε χρόνια αμέτρητα, έχεις εκφράσει τους πόθους σου, έχεις φανερώσει την αγάπη και την θλίψη σου.
Η τέλεια κατάθλιψη. Τί δουλειά έχω εγώ σ' ένα τέτοιο μέρος, μόνος;
Σαν άλλος παλιαόΧριστος σηκώνω το σταυρό μου κάτω απο τα γεμάτα απορία μάτια όλων να κουβαλήσω το μοναδικό φίλο που είχα, και θα έχω, ποτέ στη ζωή... εμένα

... κι ας πήρε τα χέρια μου στα χέρια της η θλίψη μέσα στον καημό της νύχτας... δεν είμαι εγώ όπως εσυ, γυναίκα, που έστω κι όταν δεν δίνεσαι να δίνεις...

ΔΕΝ τρέχω, παίρνω το χρόνο μου να βρώ το θάρρος να δώ τον εαυτό μου, να γίνω όλος μάτια...

έγραψε το τέλσον στις 11/03/2003 11:23:00 μ.μ.

| Δημοσίευση | 0 Σχόλια

χόμπι

χαλαρά

Πληροφορίες