This body would be translated into the appropriate locale.

Ιστός
Μουσικές και σαματάς
ξεφυλλίσματα
Τα Meta

 m monitor

Kinja, the weblog guide

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

τύψεις

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 29, 2003
με ακρίβεια στις: 12/29/2003 09:37:00 μ.μ.

κι εγώ έχω τύψεις,
είτε σε θυμάμαι
είτε σε ξεχνώ


έγραψε το τέλσον στις 12/29/2003 09:37:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 1 Σχόλια

feanor the noldo

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 24, 2003
με ακρίβεια στις: 12/24/2003 03:37:00 π.μ.

Δε γράφω ποιήματα εγώ, όχι δε γράφω,
Λέξεις μονάχα ξαστοχώ απ’ την αλήθεια κλέβω.
Λέξεις που κάποτε έζησαν, ναι έζησαν.
Στα χείλη ενός παιδιού, θυμάσαι;
Λέξεις που ερωτεύτηκαν, πόσο ερωτεύτηκαν!

Στα στήθια μιας κοπέλας τα κρινομοσχομυριστά.
Όχι δε γράφω ποιήματα εγώ, δε γράφω σου λέω.
Δάκρυα αποστεγνώνω. Κλαις;
Μην κλαις σε σκέφτομαι, ακόμα σε αγαπάω,
Μέσα στις λέξεις που ‘κλεψα μαζί σου σεργιανίζω.

Μέσα στου ονείρου τη σιωπή τραγούδια φτιάχνω να σου πω.
Λέξεις μονάχα σκάρωσα έτσι για να μεθύσεις.
Λέξεις αδέσποτες ρηχές να πιάσεις να κρυφτείς.
Λέξεις αστέρια και νυχτιές φορτώνω και σου στέλνω.

Δε γράφω ποιήματα εγώ μονάχα τραγουδάω.
Λέξεις μικρές ασήμαντες, λουλούδια τις στολίζω.
Λέξεις μέσα απ την άνοιξη σου βάνω στα μαλλιά.

Δε γράφω ποιήματα εγώ. Όχι τα μουρμουρίζω.
Στων τραγουδιών το γύρισμα στη χάση της φωνής.
Ακούς; Λέξεις μονάχα αγαπώ, λέξεις χωρίς ουσία,
λέξεις φτωχές. Λέξεις που ξέρουν την καρδιά.

Δε γράφω ποιήματα εγώ. Φανάρια χάρτινα σκαρώνω.
Μες σε ποτάμια τα πετώ, σε λίμνες, σε πελάγη.
Μαζί του αναστεναγμού το ρόδι το χρυσό.
Λέξεις γιομίζω το χαρτί, αδιάφορο να μοιάζει.
Λέξεις που δεν τις πλήρωσα λέξεις που δεν ξεχνώ.

Δε γράφω ποιήματα εγώ, τις γεύσεις δοκιμάζω.
Γεύσεις που δε μολύνθηκαν στης σκέψης την βοή.
Λέξεις με γεύση αλμυρή, πικρή, χολή και ξύδι.
Λέξεις που αίμα γίνηκαν στα χείλη τα στεγνά.

Δε γράφω ποιήματα εγώ. Ποτέ μου δε θα γράψω.
Είμαι μικρός πολύ μικρός. Το θάμα δεν χωρά.
Μόνο μια λέξη έκλεψα και είπα να την ψάξω.
Σε διαστάσεις να τη δω σε χρώμα σε χροιά.

Δε γράφω ποιήματα εγώ, δεν ξέρω πως τα γράφουν
Μια μόνο λέξη κράτησα, αυτό το “Αγαπάω

Χριστίνα Σαββατιανού

…με κοινή συνδρομή του “feanor the noldo” απ’ το τεφτέρι…


έγραψε το τέλσον στις 12/24/2003 03:37:00 π.μ. | Δημοσίευση | 1 Σχόλια

με μισούν

Τρίτη, Δεκεμβρίου 23, 2003
με ακρίβεια στις: 12/23/2003 12:51:00 π.μ.

...με μισούν, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, με μισουν τα ξυπνητήρια, δεν χτυπανε πια για μένα, όχι όσο δυνατά θα έπρεπε...
Πάει καιρός απο την τελευταία φορά που σηκώθηκα ξεκούραστος, περίεργο πράμα αδερφέ μου. Είναι και οι σκέψεις του αγγέλου, αναμνήσεις πιότερα, που επέστρεψαν να στοιχειώσουν πάλι στο κεφάλι μου, αερικά που σέρνουν ηχηρά τις αλυσίδες τους μην τυχόν και δεν τ΄ακούσεις μέσα μου. Θέλω να γυρίσω στο σαββατοκύριακο της Τριάδας, σε εποχές γεμάτες έρωτα, πνευματικά και σαρκικά, μέχρι τελικής πτώσεως. Θυμάσαι πως είναι να σου ερεθίζουν το μυαλό μέχρι την υπέρβαση; ..αν θυμάμαι;...ο Σωκράτης σε μισοφαγωμένη κασσέτα, ζεστό κορμί σε ζεστό κρεβάτι (...ΟΧΙ ΔΕΝ βγάζουν όλα τα κορμιά την ίδια ζέστη...), η παράσταση των φτερών, ο χορός, τα μάτια χαράς με τα δάκρυα λύπης, η ηδονή, οι οργασμοί... ο έρωτας.

Κρίμα, γιατί είσαι άγρια και μόνη και ποτέ δεν μ' άφησες (έκτοτε) να σε αγγίξω, αλλά θα μπορούσα να σε γαληνέψω, να πάρω τον θυμό μου που σιγοκαίει τα σωθικά μου ακόμα και τώρα που σου μιλώ και να τον κάνω λατρεία, να σου πώ πως έκτοτε δεν υπήρξε κάτι να αντισταθμίσει τη μοναξιά ή έστω τις ερωτικές μου ορέξεις, αλλά θα σε μπερδέψω... εξού και η αποχή, απ' όλα, ακόμα και απο εσένα. Άπλωσες όλα σου τα σκοτάδια στο σεντόνι και διάλεξα πέφτοντας στο πιό αιχμηρό. Δεν γίνεται να θέλεις κάτι μιά φορά μα να θές να τ' αποκτήσεις δυό.

Έπαψα να κρατώ λογαριασμό, να ξεχνιέμαι όταν μετράω τ' άστρα στο ταβάνι (197+7) να φοβάμαι την ντροπή, να ντρέπομαι τον φόβο. Ανοιγοκλείνω πόρτες, μπαίνω παντού, μιλάω με λόγια πικρά στους τοίχους και χωρίς αιτία χαμογελάω σε περαστικές ομορφιές, κι όταν θα πλεύσω δίχως μπούσουλα, τότε θα έχω γλυστρίσει σε άλλη πόλη και θα ραγίζει η καρδιά σου γιατί ράγισες τη δική μου, γιατί οι ενοχές σου θα πονάνε πιό πολύ απο την θλίψη μου (που λέει και η Στέλλα), και τα λόγια μου πια θα αποκτήσουν ουσία.


έγραψε το τέλσον στις 12/23/2003 12:51:00 π.μ. | Δημοσίευση | 0 Σχόλια

τρόμαξα

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 03, 2003
με ακρίβεια στις: 12/03/2003 06:50:00 μ.μ.

...κι όλα ήταν τόσο αληθινά,
που τρόμαξα,
εγώ...
ο λάτρης του ψεύτικου...

...ξέρεις, εσύ.


έγραψε το τέλσον στις 12/03/2003 06:50:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 0 Σχόλια
Είσαι ο και λέγεσαι...
Η Φωτό Μου
Όνομα:

ρωτάς... μαθαίνεις... στείλε ένα email στην τελική, δε στοιχίζει ιδιαίτερα

Πρόσφατα
Αρχείο