This body would be translated into the appropriate locale.

Ιστός
Μουσικές και σαματάς
ξεφυλλίσματα
Τα Meta

 m monitor

Kinja, the weblog guide

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

αν(τ)οχές

Κυριακή, Μαρτίου 28, 2004
με ακρίβεια στις: 3/28/2004 07:22:00 μ.μ.

Μάτια μου,

Τι να κάνω ήτανε γραφτό, κι είναι κομμάτι ψεύτικο, σκέψου πως ύστερα από τόσα χρόνια, σκέψου πως δεν κουράστηκα να γυρνάω, να βυθίζομαι σ' ελπιδοφόρες συζητήσεις που δε βγάζαν αποτέλεσμα.

Πέσαμε στις συμπληγάδες πέτρες των καταστάσεων προσπαθώντας να τις ξεπεράσουμε μπας και προσφέρουμε κάτι. Τι να προσφέρουμε; Συγκεκριμένο δεν υπάρχει. Αργά καταλαβαίνεις πως όλος ο αγώνας για προσφορά είναι να βάλεις κι εσύ το πετραδάκι σου και να κάνεις και τους άλλους, αν μπορείς - να βάλουν το δικό του, μπας και ελαττωθούν αυτοί που δεν "βγάζουν το φίδι απ' την τρύπα".

Φυσικά πάντα κουβαλάς μαζί σου και τις πεποιθήσεις σου για ανεξαρτησία του ατόμου κλπ. μα πάλι δε γίνεται τίποτα. Αντιστέκεσαι και συνεχίζεις να ζεις αντιστεκόμενος... Πιστεύω όμως πως υπάρχει διέξοδος και προσπαθώ να το δείξω, τώρα δεν είμαι απλώς κουρασμένος, αλλά αισιόδοξος. Μόνο που χάνεις την αίσθηση της προσωπικής ζωής. Δηλαδή, λες, ξεκινώ να μην κάνω αυτό, αυτό κι αυτό. Πας ανάποδα στους άλλους, όχι σπουδαία πράματα, κάνεις κάνα-δυο διαφορετικά δηλαδή, κι αμέσως ο πρώτος κύκλος (το χωριό, το σπίτι, το σχολείο) σε αποβάλλει, έπεται η πόλη και πάει μεγαλώνοντας γιατί όπως φαίνεται τους δημιουργείς "προβλήματα".

Αλλά όταν εκφράζεσαι γνήσια και ντρόμπρα δεν τους φοβάσαι. Αυτό προσπαθώ να πω σε όλους. Όμως για να τα κάνεις όλ' αυτά πρέπει να μάθεις να αντέχεις στην πείνα και στην έλλειψη φίλων... γι' αυτό σας έχω κόψει οριστικά, όπως κι εσείς με έχετε κομμένο αγαπητή μου...


έγραψε το τέλσον στις 3/28/2004 07:22:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 0 Σχόλια

νιότη

Δευτέρα, Μαρτίου 22, 2004
με ακρίβεια στις: 3/22/2004 10:13:00 π.μ.

Η νιότη πονάει. Η νιότη πονάει πολύ. Γνωρίζει τόσα λίγα και θέλει τόσα πολλά. Θέλει την αγάπη. Μπορεί να ήταν και οι 2 τους καλοί μαθητές στο σχολείο, μπορεί να σπούδασαν, να πήραν πτυχία. Να έμαθαν απέξω τόμους και συγγράμματα και να πέτυχαν στις εξετάσεις του πανεπιστημίου, όμως ξέρουν ακόμα τόσο λίγα. Για την ασκητική της αγάπης ξέρουν τόσα λίγα. Πιστεύουν ακόμα πως τους την χρωστούν, πως μπορούν να την απαιτήσουν, ακόμα και να την επιβάλουν.
Να εξοργίζονται όταν δεν τους αγαπούν.
Οταν δεν τους έχουν για το κέντρο του σύμπαντος κόσμου. Οταν δεν παρατούν για χάρη τους οτιδήποτε και οποιονδήποτε και ανα πάσα στιγμή. Πιστεύουν πως δικαιούνται την ψυχή του άλλου. Μπορούν να γίνονται μπαρούτι και να εκδικούνται γι'αυτά. Λένε ακόμα αγάπη τον έρωτα, λένε έρωτα το "σε θέλω", λένε πόνο τον θυμό, λένε "μου μάτωσες την καρδιά"¨τον πληγωμένο εγωισμό. προσπαθούν να γνωριστούν παίζοντας τυφλόμυγα.

για σένα που είσαι μεγάλο ψέμα, που κρύβεσαι πίσω απο το δάχτυλό σου και ενίοτε πίσω απο δάχτυλα άλλων


έγραψε το τέλσον στις 3/22/2004 10:13:00 π.μ. | Δημοσίευση | 0 Σχόλια

μισός

Δευτέρα, Μαρτίου 08, 2004
με ακρίβεια στις: 3/08/2004 03:35:00 π.μ.

Σε θέλω κι έχω κουραστεί τους ίδιους τοίχους να κοιτάω. Σε είχα εμπιστευθεί κάποτε και πάνω σε κρίσιμη στιγμή, κλεφτά θε να σε βρίσκω στα γνώριμα σοκάκια. Στην καρδιά μου διαλύονται τα σύννεφα, κι η προφητεία σου μένει σιωπηλή. Σαν την πόλη δίχως φώτα κι αυτοκίνητα, έγινα αυτό που κάποτε είχες πει... μισός.

Μ' αυτές τις ενοχές δαχτυλίδια και μια βροχή να μού πνίγει το θυμό, στέκομαι στο έδαφος μα δε με θέλεις άλλο. Κι είναι τόσο δύσκολο να σου εξηγήσω περισσότερο από κάθε άλλη φορά γιατί μου αρέσει κάθε φορά που κοιτάζω εσένα να σκέφτομαι το ένα μας, σαν ένα ταξίδι από τα γόνατα σου ως τα δάχτυλα μου. Γι' αυτό σου λέω, δώσ' μου τα χέρια σου και κράτησε μακριά τα ψέματα, χάρισέ τα σ' αυτούς που μπορούν να σε πιστέψουν. Σαν έρθει η ώρα και θέλεις ν' ακούσεις πολλά, εγώ θα θέλω να κλάψω. Κοίτα με στα μάτια και μήν ντραπέις για μένα όπως ντρέπομαι εγώ και άφησέ με να κοιτάξω το χρώμα στα μάτια σου σαν τη μόνη αλήθεια.

έγραψε το τέλσον στις 3/08/2004 03:35:00 π.μ. | Δημοσίευση | 0 Σχόλια

ποιός έχει την δύναμη

Τρίτη, Μαρτίου 02, 2004
με ακρίβεια στις: 3/02/2004 02:29:00 μ.μ.

..όταν σε γνώρισα είμουν πράγματι τυφλός, τυφλός εκ γεννετής, ανίκανος να αρθρώσω λέξη, τί εικόνα να είχες άραγε από μένα;
Ο μελλοντικός μου έρωτας εξαρτήθηκε αποκλειστικά απο τη στιγμή εκείνη, τι είχα να προσφέρω εγώ σ' αυτό το βλέμμα;...μετά ξαναειδωθήκαμε και το φώς τον ματιών σου άστραψε, η ψυχή μου σε είδε γυμνή και τροφαντή.
Χαϊδεύοντάς σε απο το στόμα μου βγαίνει το όνομά σου και απο της καρδιάς μου τις πληγές, εσύ... από παιδί αναρωτιώμουν ποιός έχει την δύναμη;
...αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει;...


έγραψε το τέλσον στις 3/02/2004 02:29:00 μ.μ. | Δημοσίευση | 0 Σχόλια
Είσαι ο και λέγεσαι...

Πληροφορίες

Η Φωτό Μου
Όνομα:

ρωτάς... μαθαίνεις... στείλε ένα email στην τελική, δε στοιχίζει ιδιαίτερα

Πρόσφατα
Αρχείο