Θα κοιμηθούμε απόψε μια διαφορετική, από τις άλλες, Δευτέρα για να ξυπνήσουμε σε μια ακόμα πιό κοινή Τρίτη. Μια αναποδογυρισμένη ψυχή, πνιγμένος, κάτι κρύβει η τσέπη μου για σένα απόψε. Για σένα, για σένα και μόνο, δε πουλάω, χαρίζω. Κοίτα ίσια στην λεπίδα, δες τη λάμψη που κυλάει στην κόψη με το θλιμμένο σου βλέμμα.

Θα ξυπνήσεις και το μαξιλάρι θα'ναι βαμμένο με τον εαυτό σου, θα σηκωθείς και στο πάτωμα, θα στάζει ο εαυτός σου.
Θα αφήσεις κάμποσες φορές τον εαυτό σου γυμνωμένο, στα πλακάκια το μπάνιου ώσπου και τελικά ο νιπτήρας θα ρουφήξει αχόρταγα και την τελευταία σου στάλα...

...ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ...

...χωρίς παλμό και χρώμα, στην απόλυτη σιωπή να φωλιάζει...

γουστάρεις λιγο ψέμα;