Ένας σκύλος που περπατά
Κατάμονος
Σε κάποιο ζεστό, καλοκαιρινό πεζοδρόμιο,
Φαίνεται να έχει
Τη δύναμη
10.000 θεών!
Γιατί?
C.B

• Έγραψε τη Τρίτη, Αυγούστου 23, 2005 1:58:00 π.μ. | η/ο  Ανώνυμος

I want a new mistake
lose is more than hesitate
do you believe it in your head?

• Έγραψε τη Τρίτη, Αυγούστου 23, 2005 6:16:00 μ.μ. | η/ο  Μαρκησία του Ο.

Έχεις δίκιο μικρή μου σαδίστρια, θα σταματήσω να μπαίνω σε εκκλησίες...

και εσείς μας λείψατε.. αν χρειαστείται δε, θύματα προς βασανισμό στην Μακρόνησο όπου και θα διακοπεύσεται, σαν πληροφορώ πως οι ιδέες μου είναι ΚΑ-ΘΑ-ΡΑ αριστερές...

ελπίζω μόνο να βολέψουμε τα ωράρια γιατί είμαι σίγουρος, με βάση την δική σας φήμη, πως θα έχετε ΠΟΛΛΕΣ προσφορές...

• Έγραψε τη Τρίτη, Αυγούστου 23, 2005 9:55:00 μ.μ. | η/ο  τέλσον

Μην σε τρομάζει η ασχημία των ανθρώπων
Δεν μπορείς να είσαι πραγματικά όμορφος, αν δεν είσαι άσχημος μέσα στην ομορφιά σου.

• Έγραψε τη Τετάρτη, Αυγούστου 24, 2005 1:21:00 π.μ. | η/ο  Depsorama

α.Ασε ρε τις εκκλησίες και πήγαινε σε κανα ναό..
β.Ωραία, μαζεύεστε πολλοί στη Μακρόνησο σιγά σιγα.. Θα χρειαστείτε δεσμοφύλακα.. }:->

• Έγραψε τη Τετάρτη, Αυγούστου 24, 2005 12:17:00 μ.μ. | η/ο  Stefanos

@Δέσποινα: Δεν με τρομάζει η ασχήμια, κοιτάζω την μούρη μου στο καθρέφτη κάθε πρωί σαν νίβομαι...

:oP

@Εstarian: Αν το καλοσκεφτώ, σου πάει ο ρόλος... να τα βρείς μονάχα με την Σαδίστρια... λολ

@Κλαψολεπίδα: (αχ, βαχ) Εσένα καλό μου όταν σε δώ θύμισε μου να κάνω ένα δυο πράματα...
1. Να σε μπουφλίσω (μην χαίρεσαι...)
2. Να σου μάθω πως δεν χρειάζεται απαραίτητα να κοιμάσαι για να ονειρεύεσαι...

• Έγραψε τη Πέμπτη, Αυγούστου 25, 2005 4:31:00 μ.μ. | η/ο  τέλσον

Estarian μου εγώ σου είπα να πάμε να αναβιώσουμε τα έθιμα, εσύ με έγραψες κανονικά.

Τελικά τέλσον το χρειάζεσαι το μαστίγωμα. Λοιπόν ΑΝ τελικά δεν πας στην Μακρόνησο, θα έρθω επάνω, θα πάρω μια βρεγμένη σανίδα και θα σ' αρχίσω.... που μου άρχισες τους πεσιμισμούς ακόμα δεν γύρισες από διακοπές....

• Έγραψε τη Πέμπτη, Αυγούστου 25, 2005 11:30:00 μ.μ. | η/ο  Unknown

Μετά τον θάνατο , η Ανάσταση.Αν αντέξεις βέβαια μία κάθοδο στον Άδη.

Απαραίτητο να πιάσουμε πάτο πριν αρχίσουμε να ανεβαίνουμε.

Όσο για τα όνειρα-είναι ανάξια της ζωής μας.

• Έγραψε τη Παρασκευή, Αυγούστου 26, 2005 10:18:00 π.μ. | η/ο  Αστραδενή

Αντί να σκέφτεσαι να μοιράζεις μπούφλες από εδώ κι από εκεί, σκέψου τις μπούφλες που έχεις να φας εσύ, που μας γράφεις μετά από ωραιότατες διακοπές κείμενα για να κόψεις φλέβα... και γράφεις όμορφα και δε μπορούμε να σου κρατήσουμε κακία... άσε που υπάρχει απόσταση ασφάλειας... όλα τα έχεις σκεφτεί! You need seriously to be spanked, man? και μη σκεφτεις πονηρα!!! Τς τς τς! :Ρ

Αστραδενή, παρ’το πίσω... είναι ότι πιο απαισιόδοξο έχω ακούσει!!! :-Ο Τα όνειρα είναι μέρος της ζωής μας και απλά πρέπει να προσαρμόζονται στις αντοχές μας και στα μπορώ μας! Λίγη προσπάθεια χρειάζεται μόνο... ή πολλή!

• Έγραψε τη Σάββατο, Αυγούστου 27, 2005 9:07:00 μ.μ. | η/ο  Pegasus

Ρε παιδιά, ρε παιδιά ξυπνήστε. Οχι άλλο κάρβουνο, ΟΟΟΟχι άλλο κάρβουνο

ρε μη σας πέρνει από κάτω η ζωή είναι μικρή. Με ένα ποτήρι κρασί και έναν φίλο είναι και υπέροχη

• Έγραψε τη Σάββατο, Αυγούστου 27, 2005 10:18:00 μ.μ. | η/ο  Ektwras

Αναμεσα στο πληθος των ανεμων ταξιδευουμε
να βρουμε τον δικο μας ανεμο,
να δουμε περα απ'το περιγραμμα της ζωης,
να φτασουμε στους τοπους
που παιδια ονειρευτηκαμε
και το τραγουδι της αυγης να τραγουδαμε
με εκπληξη για οσα μας φερνει η μερα.

Ειναι ιδιοτελεις οι μερες μας
χωρις συνεπεια, χωρις εξηγηση.

Τα τραινα ποτε δεν ερχονται στην ωρα τους,
οι κακοποιημενοι δρομοι γεμισαν συνθηματα,
αλλοπαρμενο πληθος μαχεται
για λιγη εξουσια στη μικρη ζωη του
και ανθρωποι που δεν αντεχουν την ανωνυμια
πληρωνουν οσο-οσο,
και στους δικους μας ωμους
θα βαραινουν αλλων αμαρτιες.

Ολα ειναι θεμα εξοικειωσης, μας ειπανε,
κοιταξτε γυρω σας οι ανθρωποι πως συνηθιζουν.

Ομως εγω, αυτη την εξοικειωση φοβαμαι.


Υ.Γ. ρε τελσον θα σε μπουφλισω. Για τετοια θεματα δεν στελνουμε snail mail αλλα επικοινωνουμε με το κινητο μας!!! τεσπα ημουν ολλανδια ουτως η αλλως!!! φιλαααακιαααα!!!

• Έγραψε τη Σάββατο, Αυγούστου 27, 2005 10:55:00 μ.μ. | η/ο  Νίνα