This body would be translated into the appropriate locale.

Ιστός
Μουσικές και σαματάς
ξεφυλλίσματα
Τα Meta

 m monitor

Kinja, the weblog guide

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

Ανάγκες

Κυριακή, Αυγούστου 21, 2005
με ακρίβεια στις: 8/21/2005 01:32:00 π.μ.

Έχω ανάγκη μια σου λέξη, μια αλήθεια μες στις αυταπάτες σου και μια αγκαλιά να με γιατρέψει από θανάσιμες ηδονές, να βουλιάξω μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα απ'την αλήθεια που με τρομάζει και να φουντάρω σ'ένα σου ψέμα.. με τα μπούνια.

Ένα σακατεμένο βράδυ, μόνο τα μάτια σου θυμάμαι, φλόγες μέσα στη νυχτιά....μια ιδρωμένη νύχτα του Αυγούστου, που όσο θυμάμαι τόσο με πονάει. Έχω ανάγκη να σου δείξω πως είμαι πλέον οπαδός σου, με την κάθε σπιθαμή σάρκας μου ν΄αγγίξω τον πυρετό που καίει το κουφάρι σου. Εχω ανάγκη να σε νιώσω σαν μια προσωπική μου νίκη, με πόσα ακόμη βράδια να πληρώνω τη μοναξιά που μου ανήκει;

 Έχω ανάγκη να φωνάξω σ'όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι, πως ΕΓΩ μαζί σου θα (θέλω να) ξυπνάω τα πρωινά, την ώρα της πιο γλυκιάς σου απουσίας. Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω με πλάτη τον δικό σου άνεμο, και σαν να σου όρκος θα σε πάρω μαζί, όρκος που δε θα πάταγα ποτέ μου.

Είπα απόψε πως δε θα βγω στους δρόμους γιατί βρέχει και θα μου κρυώσεις αν σε πετύχω εκεί έξω. Στα όνειρά μου θα σε ψάξω γιατί δεν έφυγες ποτέ σου.

υ.γ.: και γαμώ τα γραφεία ρε αλύτη...αλύτισσα καλύτερα



έγραψε το τέλσον στις 8/21/2005 01:32:00 π.μ. | Δημοσίευση |

[ back home ]

Σχόλια στη δημσίευση: Ανάγκες
Καλώς ήρθες :)
 

ΈΧΩ ΑΝΑΓΚΗ

Έχω ανάγκη μια σου λέξη
Μια αλήθεια μες στις αυταπάτες
Και μια αγκαλιά να με γιατρέψει
Από θανάσιμες αγάπες

Έχω ανάγκη να βουλιάξω
Μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα
Απ’ την αλήθεια να τρομάξω
Και να φουντάρω σ’ ένα ψέμα

Έχω ανάγκη να σου δείξω
Πως είμαι πλέον οπαδός σου
Με την παλάμη μου ν’ αγγίξω
Τον πυρετό σο μέτωπό σου

Έχω ανάγκη να σε νιώσω
Σαν μια προσωπική μου νίκη
Με πόσα βράδια να πληρώσω
Τη μοναξιά που μου ανήκει

Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
Ένα σακατεμένο βράδυ
Μόνο τα μάτια σου θυμάμαι
Δυο φλόγες μέσα στο σκοτάδι

Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
Που όσο θυμάμαι με πονάει
Έχουν περάσει τόσα χρόνια
Μα αυτή η αγάπη δε περνάει
Δε περνάει

Απόψε δεν θα βγω στους δρόμους
Στα όνειρά μου θα σε ψάξω
Ότι δεν έφυγες ποτέ σου
Έχω ανάγκη να φωνάξω

Σ’ όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
Εγώ μαζί σου θα ξυπνάω
Την πιο γλυκιά σου απουσία
Έχω ανάγκη ν’ αγαπάω

Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω
Στην πλάτη του δικού σου ανέμου
Σαν να ‘σουν όρκος θα σε πάρω
Που δε θα πάταγα ποτέ μου.

Βασίλης Γιαννόπουλος,
Χριστόφορος Κροκίδης,
Βασίλης Παπακωνσταντίνου

επειδή δε θυμάσαι, παιδάκι.
εγώ θυμάμαι.
;)
 

Ακόμα δεν γύρισες ρε και ξεκίνησες τις ανάγκες;

Η απάντηση είναι "μετά τις 15" πριν δεν μπορώ....

ΠΗΖΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
 

Κάποιοι πέρασαν εμπνευσμένες διακοπές :-)

Welcome back!
 

Να ψηλαφισω
τις στιγμες που περασαν
κι ας σταξουν αιμα.

Κοιταξε να δεις
πως σπαταλιουνται τ'αστρα
για μια μονο αυγη.

Ποσοι χειμωνες
θα πρεπει να περασουν
για να'ρθει ανοιξη?

Δειλο φεγγαρι
που ταξιδευες στο φως
κι υστερα τελος.

Πεντε αστερια
κι ενα το ονειρο μαζι
τα δυο σου ματια.

Μικρα ταξιδια
π'αψηφουν τα κυματα
ειν'η μορφη σου.

Σε αγονη γραμμη,
νησι, πως βρεθηκες
να ονειρευεσαι?

Βαθυ γαλαζιο
θαλασσα, γη και ουρανος
και μονο Αιγαιο.

Ο χρονος ιδιος
μα ο κοσμος αλλος, κι εσυ
σ'ενα καθρεπτη.


Υ.Γ. Με επηρεασατε και μου βγαινουν ολα πολυ ποιητικα...ακου 9 χαικου μια η ωρα το βραδυ...!!! ρε δεν ειμαστε καλα, οταν χειμωνιασει τι θα κανουμε? θα βαραμε ενεσεις? Κριμα αν το ηξερα θα αγοραζα απο την ολλανδια μαυρο :DDD!!!