This body would be translated into the appropriate locale.

Ιστός
Μουσικές και σαματάς
ξεφυλλίσματα
Τα Meta

 m monitor

Kinja, the weblog guide

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

προς το παρόν

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 03, 2005
με ακρίβεια στις: 2/03/2005 08:10:00 μ.μ.

Προς το παρόν, το ναρκωτικό μου είναι το οξυγόνο, το έγκλημά μου η απάθεια, και το μαχαίρι που μπήγω στην καρδιά μου οι ίδιες μου οι σκέψεις. Γιατί ό,τι και αν ακούσω, ό,τι και αν δω, πάντα εκεί είναι. Δυνάμεις. Με σπρώχνουν όλο και πιο βαθιά. Στα έγκατα του εαυτού μου. Όσο περισσότερο κι αν παλεύω για να βρεθώ στην επιφάνεια, τόσο πιο πολύ βουλιάζω εκεί μέσα. Στον βούρκο των ιδεών μου, που μου τριβελίζουν τα αυτιά και με κρατούν ξάγρυπνο τις νύχτες. Είναι σαν χιλιάδες μυρμήγκια να περπατάν στα αυλάκια του εγκεφάλου σου. Μόνο και μόνο για να σε κάνουν να αισθανθείς τύψεις για το τίποτα. Να σε ζώσουν σαν τα φίδια και να ρίξουν από πάνω σου ένα μαύρο πέπλο. Στοιχειά. Έτσι θα τις ονομάζω. Γιατί στοιχειώνουν την ψυχή μου σαν να θέλουν να την κρατήσουν για πάντα κοιμισμένη. Βαθιά, σε έναν λήθαργο αδράνειας.

Είχατε ποτέ εκείνο το συναίσθημα ότι έχετε μπροστά σας τον ρεμπέτη με την στολή του θεριστή; Και δεν σηκώσατε τις γροθιές σας, αλλά τον κοιτάξατε στα μάτια. Για να δείτε τι θα υπάρξει μετά. Για να δείτε τι υπήρχε πριν. Δεν θα σας απαντήσει όμως. Δεν θα δεχθεί να κάνει τον αγώνα σας τόσο εύκολο. Έτσι λοιπόν και εσείς θα εξαντλείτε τον εαυτό σας κάθε βράδυ. Κάθε νύχτα θα περιμένετε μέχρι το ρολόι πάνω στο ράφι να δείξει τρεις, τέσσερις, πέντε η ώρα το πρωί. Και μόνο τότε θα αφεθείτε στις αγκάλες του Μορφέα. Αφού άλλωστε μόνο εκείνος θα υπάρχει κοντά σας εκείνη την στιγμή. Οι αγαπημένοι σας, καθώς και τα στοιχειά σας, θα έχουν πάει για ύπνο.

Ξέσπασμα. Βγες έξω να ερωτευτείς! Να εξοργιστείς, να λατρέψεις, να μισήσεις. Είναι όμως αυτά πραγματικές ανάγκες; Έχει άραγε προσπαθήσει κανείς να ζήσει χωρίς αυτές; Γιατί εκεί καταλήγει κανείς κυνηγώντας τα στοιχειά του. Με το θυμιατό ανά χείρας, φωνάζεις ξόρκια αριστερά και δεξιά καθώς τα καταδιώκεις στα σοκάκια του μυαλού σου. Και άξαφνα, βρίσκεσαι μπροστά στην πρόκληση να ζήσεις σε έναν κόσμο που σε καλεί να ζήσεις έντονα. Μια πρόκληση που είσαι καταδικασμένος να δεχθείς και να παρατήσεις. Γιατί για τα μέτρια πράγματα, υπάρχουν μόνο μετριοπαθή συναισθήματα. Είτε θετικά, είτε αρνητικά.


Υ.Γ.: Υπήρχαν επίσης άλλα 3 γραπτά ημιτελή, τα οποία, καλύτερα δηλαδή, για να μην εκνευρίζονται κι άλλοι με μένα, δεν θα δουν ποτέ τη χαρά να γίνονται βορά στα μάτια σας. Χέστηκε η φοράδα μέσ' στ'αλώνι, και που βγήκαν μερικά, κακώς βγήκαν. Γιατί κακώς ξεκίνησε το παιχνίδι αυτό από την στιγμή που εσύ σταμάτησες να παίζεις μαζί μου.. είσαι έμπνευση, αλλά δεν μου κάθεσαι πλέον...

"Ο παράδεισος μου 'πεφτε πάντα λιγάκι στενός.
Θέλω μια κόλαση στα μέτρα μου"


έγραψε το τέλσον στις 2/03/2005 08:10:00 μ.μ. | Δημοσίευση |

[ back home ]

Σχόλια στη δημσίευση: προς το παρόν