...le petit prince de l'obscurite...: ευχαριστώ Skin...le petit prince de l'obscurite... by telson

ευχαριστώ Skin

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 11, 2004
με ακρίβεια στις: 9/11/2004 12:11:00 μ.μ.

Όλα στη ζωή κάνουν κύκλους...
Και οι κύκλοι κάποτε κλείνουν. Απλά τώρα τυχαίνει να κλείνουν πολλοί ταυτόχρονα... ο άνεμος τούς σβήνει σιγά σιγά και το εν λόγω σημείο ίσα που αχνοφαίνεται πια. Το σημείο αφετηρίας ήταν ωραίο, αλλά στην πορεία θάμπωσε η ομορφιά του, αλλοιώθηκε η χάρη του, μαράθηκε η γοητεία του. Ίσως επειδή άλλαξε ο τρόπος που το κοιτούσα, ίσως επειδή άλλαξα εγώ το βλέμμα μου. Σημασία όμως έχει ότι τώρα είναι διαφορετικά απ' ό,τι στην αρχή. Και δεν έχει νόημα να το κοιτώ πια. Ίσως και να είναι επειδή ήταν λάθος να το κοιτάξω εξ' αρχής. Μπορεί και οι επιλογές μου να ήταν βιαστικές και της στιγμής. Μπορεί να ήταν λάθος. Μπορεί όμως να ήταν και σωστό και απλά στην πορεία να στράβωσε.

Κουράστηκα. Αυτό είναι. Κουράστηκα από τη μοναξιά μου, κουράστηκα από τους ανθρώπους γύρω μου, κούρασα τους ανθρώπους γύρω μου. Κουράστηκα να προσπαθώ να αποδείξω κάτι που δεν είμαι, κουράστηκα να προσπαθώ να ανταπεξέλθω σε ορισμούς που δεν ήταν δικοί μου, κουράστηκα να ζω ζωή που δεν μου αρέσει.
Κουράστηκα και κούρασα ζητώντας πράγματα αυτονόητα για μένα: προσοχή και σημασία. Αυτονόητα μόνο για μένα. Ή τουλάχιστον, όχι όπως τα ορίζω εγώ. Μπορεί να είμαι υπερβολικός στους ορισμούς που δίνω, ίσως.

Δεν είμαι πολιτισμένος, είμαι Μάο-Μάο. Όταν θυμώνω, το δείχνω. Όταν θυμώνω, φωνάζω. Όταν οργίζομαι, ουρλιάζω και χτυπώ πόρτες.
Και όταν τελειώνω με κάτι, δεν το ξαναπιάνω στα χέρια μου. Δεν το θέλω πια.
Είμαι απολίτιστος και κακαναθρεμένος, και ανώριμος και αχάριστος και υπερβολικός και ιδιότροπος και δύσκολος και δύστροπος και εγωιστής. Ειδικά όταν ζητάω από τον άλλο να μην είναι τόσο.

σε φιλώ καλημέρα κάθε πρωί πρίν βγώ από το σπίτι μα 'συ δεν το ξέρεις...

έγραψε το τέλσον στις 9/11/2004 12:11:00 μ.μ.

| Δημοσίευση |

[ back home ]

Σχόλια στη δημσίευση: ευχαριστώ Skin